در سال ۱۹۰۰، شیمیدان جوان، آیزاک لیفشوتز، حق اختراعی را برای یک عامل امولسیون کننده به ثبت رساند که آن را Eucerit نامید . اوسرین از واژه ای یونانی به معنی “موم زیبایی” الهام گرفته شده بود . این امولوسیون برای اولین بار فرمولاسیونی برپایه آب و روغن داشت. این فرمول پایه و اساس تکنولوژیکی برای توسعه امولسیون های پایدار آب در روغن قرار گرفت. پماد اوسرین به دلیل قوام پایدار و صافی که داشت، همچنین به دلیل خاصیت لطافت و خنک کنندگی که برای بیماران حس خوبی ایجاد می‌کرد، مورد توجه داروسازان و پزشکان قرار گرفت.
در سال ۱۹۵۰ بود که محصول بعدی اوسرین ظاهر شد: پماد یوسرین pH5. این محصول با هدف کار در یک محیط قلیایی ایجاد شد، یک نوآوری واقعی در آن روزها، زیرا اولین محصولی بود که حفظ و بازسازی لایه محافظ پوست از اسید را تضمین می کرد، که حتی امروزه نیز بسیار مرتبط است. از آنجا که این محصول نیز مناسب همه انواع پوستی حتی پوست حساس بود در آن زمان بسیار مورد توجه قرار گرفت.
